نقاشی کلاژ شعر دچار

نام اثر : دُچار

سبک : کلاژ

نگاه و دید زن نسبت که به عشق ، خالص و زیباست
گل روی چشم زن بیانگر این است که او چیزی جز عشق نمیبیند و اصطلاحا عشق کورش کرده !

شعر هایی که لابلای رنگ های سیاه چسبانده شده احساساتی هستند که از دل تاریکی ها بیرون زده
و گویی سوژه در احساساتش غرق شده و در دنیای زائیده ‌ی ذهن خود، که این هم با حالت دوار، نشان از تداوم این احساس تا مرز سوختن احساساتش پیش میرود (با توجه به سوختگی لبه کاغذ ها )
اما استفاده از رنگ سبز نشان از این دارد که او امنیت خود را در این شرایط می یابد !
که نوعی کنایه به تله ها و طرحواره های روانی‌ست

استفاده از رگه های سفید و مشکی نشان از درهم بودن امید و ناامیدی ، تلخی و شیرینی و این قبیل احساسات متناقض در کنار هم است .
تصویر زن با چشم های پوشیده از گل، در اطراف دایره محاطی سبز رنگ که نمادی از چاکراه قلب است نشان از این دارد که کل دنیای وی از چاکراه قلب وی پیروی میکند که با وجود بودن در محاصره تیرگی ها ، همچنان جوانه زده و میروید !