نقاشی با نام چشم های آبی

در آینه شکسته‌ی طبیعت، جایی که واقعیت و رویا در هم می‌آمیزند، او ایستاده است. موجودی دوگانه. نیمی ببر، خشمگین و اراده‌ای آهنین، نیمی شیر، مهربان و دلیر. اما در عمق نگاهش، آبی بی‌کران دریا نهفته است. چشمانی که انگار از دل آسمان ربوده شده‌اند و به عمق وجودت نفوذ می‌کنند.
این نقاشی، تنها یک تصویر نیست. این یک پرسش است، یک دعوت به تفکر. ما کی هستیم؟ چه کسانی می‌خواهیم باشیم؟ و در پس این ظاهر خشن و قدرتمند، چه احساساتی نهفته است؟